Postępowania sądowe dotyczące błędów medycznych to jedne z najtrudniejszych z jakimi mierzą się specjaliści w temacie odszkodowań. Nie w każdej z prowadzonych spraw wina placówki czy lekarza jest widoczna na pierwszy rzut oka. Walka o odszkodowanie musi opierać się na skrupulatnie przygotowanej dokumentacji i sprawnych działaniach prawników.

W poprzedniej części artykułu skupiliśmy się na przedstawieniu różnic pomiędzy poszczególnymi typami zaniechań i na kim spoczywa odpowiedzialność za nie. Ten tekst pomoże ustalić jak odpowiednio przygotować się do walki o swoje prawa i jakie możliwości nam przysługują.

Jak udowodnić błąd lekarski i medyczny?

Dochodzenie prawdy w sprawach o błędy medyczne jest często równie skomplikowane jak sam proces leczenia. Składają się on z wielu elementów, które na różnych etapach mogły mieć znaczący wpływ na finalny skutek i krzywdę pacjentów. Dlatego najważniejsze jest zebranie odpowiedniej dokumentacji.

To głównie na jej podstawie postawiony zostanie werdykt. Nie może być ona sporządzona lakonicznie lub niedbale. Chcąc uzyskać wysokie odszkodowanie, właśnie poprzez odpowiednie dokumenty, musimy udowodnić zaistnienie trzech przesłanek:

• Winy – wystąpienia błędu medycznego
• Szkody – wystąpienia uszczerbku na zdrowiu i życiu lub ryzyka takiej możliwości
• Związku pomiędzy nimi

W procesie cywilnym związek ten wystarczy udowodnić z tak zwaną „dostateczną dozą prawdopodobieństwa”.

Błąd lekarski, błąd medyczny, a przedawnienie

Nie można jednak zapominać, że sprawy dot. błędów lekarskich i medycznych też ulegają przedawnieniu. Dzieje się to po 3 latach od momentu, w którym poszkodowany dowiedział się o wystąpieniu uszczerbku na zdrowiu. Negatywne skutki spowodowane zaniechaniem mogą pojawić się nawet do 10 lat po zdarzeniu medycznym.

Sprawa ma się inaczej, jeżeli z powodu błędu medycznego ucierpiało dziecko. Zazwyczaj jest ono reprezentowane przez rodziców, jednak prawo daje również szansę na samodzielne ubieganie się o odszkodowanie. Dzieci mają na to czas do dwóch lat po uzyskaniu pełnoletności.

Gdzie należy zgłosić błąd medyczny i lekarski?

Ilość przeprowadzanych spraw dotyczących błędów medycznych wzrasta z roku na rok. Jak wspominaliśmy w poprzednim artykule jest to związane z rosnącą świadomością pacjentów, co do swoich praw. Jednak decydując się na tę walkę niejednokrotnie trzeba uzbroić się w sporą cierpliwość. Takie procesy trwają średnio 3 lata, a poszkodowani pacjenci na każdym ich etapie napotykają wiele trudności – np. z uzyskaniem dostępu do dokumentacji lekarskiej i przebiegu choroby. Często zdarza się, że przekazywane ze szpitala dokumenty nie są kompletne lub giną one w procesie gromadzenia.

Każdy poszkodowany pacjent, który decyduje się na walkę o swoje prawa ma do wyboru, co do zasady, dwie ścieżki:

Wniosek do Wojewódzkiej Komisji do Spraw Orzekania o Zdarzeniach Medycznych (WKSOZM)

Od 2012 roku pacjenci mają prawo zgłosić przygotowany przez siebie wniosek bezpośrednio do WKSOZM. To rozwiązanie znacząco skraca cały proces, dlatego, że wedle przepisów Komisja ma 4 miesiące na rozpatrzenie wniosku i wydanie orzeczenia.

Wniosek należy złożyć w terminie 1 roku od dnia, w którym wnioskodawca dowiedział się o zakażeniu, uszkodzeniu ciała lub rozstroju zdrowia albo nastąpiła śmierć pacjenta. Termin ten nie może być dłuższy niż 3 lata od dnia, w którym nastąpiło zdarzenie. W przypadku śmierci pacjenta okres naliczany jest od dnia zakończenia postępowania spadkowego.

Wraz z wnioskiem należy złożyć pełną dokumentację medyczną i wszelkie dowody potwierdzające zaistnienie błędu. WKSOZM wymaga też uiszczenia opłaty za złożenie wniosku w wysokości 200 zł.

Trzeba jednak pamiętać, że w przypadku odszkodowań za błędy medyczne WKSOZM uznaje wyłącznie odszkodowania do 100 tys. zł, a w przypadku śmierci osoby bliskiej 300 tys. zł

Pozew cywilny

Alternatywnym rozwiązaniem jest bezpośrednie złożenie pozwu cywilnego do odpowiedniego sądu rejonowego lub okręgowego. Pierwszy z nich rozpatruje sprawy o odszkodowanie nie przekraczające 75 tys. zł. W przypadku pozwów o wyższe sumy należy udać się bezpośrednio do sądu okręgowego.

Warto również rozpatrzyć możliwość ugody z placówką medyczną. Daje to szansę na uniknięcia serii rozpraw i wynikającego z nich stresu. Jednak, jeżeli ten sposób nie zadziała warto walczyć o swoje prawa przed sądem.

Jakie dokumenty należy przygotować?

Jak wspominaliśmy już wyżej, odpowiednio przygotowane dokumenty są podstawą uzyskania wysokiego odszkodowania za błędy medyczne. W tego rodzaj sprawach kluczowym dowodem jest opinia biegłego lekarza sporządzana na podstawie wszystkich zgromadzonych dowodów. Sąd nie posiada specjalistycznej wiedzy medycznej, dlatego to właśnie opinia biegłego jest kluczowa przy ocenie sprawy.

Wśród przygotowanych dokumentów musi znaleźć się:

• Pełna dokumentacja medyczna: zarówno z miejsca, gdzie doszło do popełnienia błędu, jak i innych placówek w których pacjent był hospitalizowany. Powinny znaleźć się tam m.in. skierowania, karty historii choroby, zwolnienia czy różnego rodzaju zaświadczenia i pisma – również z zakładu ubezpieczeń i ZUS.

• Opis przebiegu leczenia: dokładnie sporządzona charakterystyka i opis błędu medycznego sporządzona przez poszkodowanego. Warto dodać do niej również potwierdzającą opinię zewnętrznego lekarza specjalisty.

• Dokumenty potwierdzające poniesione koszty: wszelkie rachunki oraz faktury udowadniające poniesione podczas leczenia koszty. Np. rachunki odbytych badań, konsultacji, rehabilitacji, rachunki za leki i środki medyczne, a także rachunki za dojazdy do placówek medycznych, pobyty w sanatoriach czy opiekę domową.

Pomimo, że sprawy dotyczące błędów medycznych są skomplikowane i pochłaniają wiele czasu oraz energii, nie należy przedwcześnie odpuszczać. Przy pomocy kompetentnego prawnika uzyskane odszkodowanie stanie się dużym wsparciem w procesie dalszego leczenia i powrotu do zdrowia. Zakłady ubezpieczeń nierzadko korzystając na niewiedzy poszkodowanych wypłacają zaniżone odszkodowania w stosunku do poniesionych szkód oraz doznanych cierpień. Warto zaczerpnąć wiedzy specjalisty i wspólne obrać odpowiednią ścieżkę w walce o swoje prawa